کافی شاپ

اینجا می تونم برم کافی شاپ
8-10 ساعت بشینم
به آهنگ اونها گوش بدم یا به آهنگ خودم
گاهی با آهنگ رنگ بگیرم و به هر چی دلم می خواد فکر کنم
اگه دلم می خواد کار کنم، اگه نه هم نکنم
اگه دلم می خواد چیزی بخورم، اگه نه هم نخورم
همه هم بهم لبخند بزنند

یاد تنها بیرون چیز خوردنهای ایرانم افتادم
که بیشتر از نیم ساعت اگه می شد یه نگاه سنگین از جا بلندم می کرد

حتی شده بود بابت تنهایی تو خیابون بستنی خوردن هم متلک شنیده باشم!